കൊഴിഞ്ഞ ഇലകൾ....

നല്ല സുഹൃത്തുകൾ എന്നും നമുക്കൊരു സമ്പത്താണ്‌.എന്റെ ജീവിതത്തിൽ ഒരുപാട് നല്ല സുഹൃത്തുകൾ
എന്നെ സഹായിച്ചിട്ടുണ്ട്.നമ്മുടെ ബന്ധുക്കളേക്കാൾ സ്നേഹവും വിശ്വാസവും നല്ല സൗഹൃദങ്ങൾക്കിടയിൽ
കാണാൻ സാധിക്കും.വേരറ്റു പോകാതെ,വേർപെടുത്താതെ നല്ല സൗഹൃദങ്ങൾ പങ്ക് വെയ്ക്കൂ.....
എന്റെ എല്ലാ നല്ല കൂട്ടുകാർക്കും ഞാനീ കവിത സമർപ്പിക്കുന്നു.


ജന്മാന്തരങ്ങൾക്കുമപ്പുറത്തെവിടെയോ...
കണ്ട് മറന്നവരാണ് നമ്മൾ,
പലവഴികൾ ചെറുവഴികൾ പിന്നിട്ട് നാമിന്ന്,
ഈ തണൽത്തേടിയെത്തി
നമ്മളീത്തണൽത്തേടിയെത്തി.

ഒന്നല്ലാ...
ഒന്നല്ലാ നമ്മൾക്കൊരമ്മയൊന്നല്ലാ..
ഒന്നല്ലാ നമ്മൾക്കൊരച്ഛനൊന്നല്ലാ..
ഒന്നല്ലാ  ജാതിയും ഒന്നല്ലാ വർണ്ണവും
ഒന്നല്ലാ രൂപവും വേഷവും (2)
എങ്കിലും....,
ഒന്നിച്ചിരുന്നുണ്ടും-
മൊന്നിച്ചുറങ്ങിയും
ഒന്നിച്ച്  ദുഃഖങ്ങൾ പങ്കു വെച്ചു-
നമ്മളൊരു നല്ല കൂട്ടു കൂടാനായി.

ബന്ധങ്ങൾക്കില്ലാ...
രക്ത ബന്ധങ്ങൾക്കില്ലയീ-
ബന്ധമിന്നെന്നു നാ..മെന്നും,
പറഞ്ഞിരുന്നില്ലേ....(2)

എത്ര കിനാവുകൾ കണ്ടു നമ്മൾ
രാവിലെത്രയോ....
ചിമ്മും വഴിവിളക്കിൽ
അല്പ്പമന്ധകാരത്തിന്റെ
മാറാല മാറ്റി നാം-
കളിച്ചും,ചിരിച്ചും
വിതുമ്പിക്കരഞ്ഞും,
കണ്ണിലുറകെട്ടി നിൽക്കുമാ...
കയ്പ്പും ചവർപ്പും കുടിച്ചിറക്കി
വരും പകലിന്റെ മാറിൽ....
സത്യമെന്നും മൂടിവെയ്ക്കാൻ....
ജീവിത സത്യമെന്നും മൂടിവെയ്ക്കാൻ....

പോയൊരു സൗഹൃദ യാത്രകൾ തെരുവിന്റെ
വശ്യ മനോഹരതീരങ്ങൾ താണ്ടി നാം (2)
കടൽ ചൂട് കായുവാൻ വന്നു പോയി കണ്ണുകൾ
കൈകോർത്ത് ചുബിച്ച പ്രണയ വർണ്ണങ്ങളും
പുറമേ ചിരിച്ചും നടിച്ചും നിഴൽ നൃത്ത മാടുന്ന
ജീവിതപ്പാവകൾ വന്നു പോയി.
ഒരു നല്ല തണൽ തേടിയലയുന്ന ജന്മങ്ങൾ
ഇന്നീ തെരുവുകൾ നഗ്നന സത്യം.

പിരിയുവാൻ വീണ്ടും സമയമായി നമ്മൾ
ഇനിയെത്ര ദൂരങ്ങൾ താണ്ടിടേണം (2)
ഒരു ജന്മമീ  മണ്ണിൽ തന്ന പിതൃത്തമേ....
ഒരു ജന്മമീ  മണ്ണിൽ തന്ന മാതൃത്തമേ.....
നിങ്ങളെയെന്നും സ്മരിക്കുന്ന നേരത്തും
പിരിയുവാൻ വയെന്റെ കൂട്ടുകാരേ....
ജീവിതം തന്നൊരു പ്രാരാബ്ധമെന്നെ,
നാട് കടത്തുവാൻ സമയമായി.

നന്ദി ചൊല്ലിപ്പറയുവാൻ വാക്കുകൾ
ഇല്ല നെഞ്ചിൻ തുടിപ്പുകൾ മാത്രമായി
പൂത്തു നിൽക്കുന്നൊരീച്ചില്ലയിൽ നിന്ന്
വീണു പോകുന്നൊരിലകളായി നമ്മൾ
പോയ നാളുകൾ തിരികെയില്ലെങ്കിലും
വന്ന പാതകൾ മറക്കില്ലാ ചുവടുകൾ
തന്ന കൈകൾ മനസ്സുകൾ കാണുവാൻ.
തിരികെയെത്തുമീ സൗഹൃദത്തണലിൽ ഞാൻ
അരികിലെത്തുമോ.......
ഈ തണൽ തേടി നീ........................................

by
Liju vazhappally